فصل دوم - بهای خواسته
ماده 61
بهاي خواسته از نظر هزینه دادرسی و امکان تجدیدنظرخواهی همان مبلغی است که در دادخواست قید شده است، مگر این که قانونترتیب دیگري معین کرده باشد.
ماده 62
بهاي خواسته به ترتیب زیر تعیین می شود : - 1 اگر خواسته پول رایج ایران باشد، بهاي آن عبارت است از مبلغ مورد مطالبه، و اگر پول خارجی باشد، ارزیابی آن به نرخ رسمی بانک مرکزيجمهوري اسلامی ایران در تاریخ تقدیم دادخواست بهاي خواسته محسوب می شود . - 2 در دعواي چندخواهان که هریک قسمتی از کل را مطالبه مینماید بهاي خواسته مساوي است با حاصل جمع تمام قسمتهایی که مطالبهمیشود . - 3 در دعاوي راجع به منافع و حقوقی که باید در مواعد معین استیفا و یا پرداخت شود، بهاي خواسته عبارت است ازحاصل جمع تمام اقساط ومنافعی که خواهان خود را ذيحق در مطالبه آن میداند. درصورتی که حقنامبرده محدود به زمان معین نبوده و یا مادامالعمر باشد بهاي خواسته مساوي است با حاصل جمع منافع ده سال یا آنچه را که ظرفده سال باید استیفا کند . - 4 در دعاوي راجع به اموال، بهاي خواسته مبلغی است که خواهان دردادخواست معین کرده و خوانده تا اولین جلسه دادرسی بهآن ایراد و یااعتراض نکرده مگر اینکه قانون ترتیب دیگري معین کرده باشد.
ماده 63
چنانچه نسبت به بهاي خواسته بین اصحاب دعوا اختلاف حاصل شود و اختلاف مؤثر در مراحل بعدي رسیدگی باشد، دادگاه قبل ازشروع رسیدگی باجلب نظر کارشناس، بهاي خواسته را تعیین خواهد کرد.
