باب ششم
مواعد فصل اول
تعیین و حساب مواعد
ماده 442
مواعدي را که قانون تعیین نکرده است دادگاه معین خواهد کرد. موعد دادگاه باید به مقداري باشد که انجام امر مورد نظر در آن امکانداشته باشد. موعد به سال یا ماه یا هفته و یا روز تعیین خواهد شد.
ماده 443
از نظر احتساب موارد قانونی، سال دوازده ماه، ماه سی روز، هفته هفت روز و شبانه روز بیست و چهار ساعت است .
ماده 444
چنانچه روز آخر موعد، مصادف با روز تعطیل ادارات باشد و یا به جهت آماده نبودن دستگاه قضایی مربوط امکان اقدامی نباشد، آنروز بهحساب نمیآید و روز آخر موعد، روزي خواهد بود که ادارات بعد از تعطیل یا رفع مانع باز میشوند.
ماده 445
موعدي که ابتداي آن تاریخ ابلاغ یا اعلام ذکر شده است، روز ابلاغ و اعلام و همچنین روز اقدام جزء مدت محسوب نمیشود.
ماده 446
کلیه مواعد مقرر دراین قانون از قبیل واخواهی و تکمیل دادخواست براي افراد مقیم خارج از کشور دو ماه از تاریخ ابلاغ میباشد.
ماده 447
چنانچه دریک دعوا خواندگان متعدد باشند، طولانیترین موعدي که در مورد یک نفر از آنان رعایت میشود شامل دیگران نیز خواهدشد.
ماده 448
چنانچه در روزي که دادگاه براي حضور اصحاب دعوا تعیین کرده است مانعی براي رسیدگی پیشآید، انقضاي موعد، روزي خواهد بودکه دادگاه براي رسیدگی تعیین میکند.
ماده 449
مواعدي که دادگاه تاریخ انقضاي آن را معین کرده باشد در همان تاریخ منقضی خواهد شد.
