(هیات وزیران در جلسه مورخ ۱۳۸۳/۹/۱۰ بنا به پیشنهاد مشترک وزارتخانه های بازرگانی، امور اقتصادی و دارایی، سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور و بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران، موضوع نامه شماره ۱/ ۱۸۹۹۳ مورخ ۱۳۸۳/۹/۲۵ وزارت بازرگانی و به استناد بند “الف” ماده (۷۹) قانون تجارت الکترونیکی مصوب ۱۳۸۲ تصویب نمود)
ماده ۱
مصرف کننده در موارد زیر به علت شرایط خاص کالا و خدمات، فاقد حق انصراف به شرح مندرج در بند “د” ماده (۳۸) قانون تجارت الکترونیکی خواهد بود مگر اینکه طرفین به نحو دیگری توافق نمایند:
الف – در مورد خدمات، درصورتی که با توافق مصرف کننده ارایه آن قبل از پایان هفت روز کاری شروع شده باشد.
ب – ارائه خدمات برای تحویل مواد غذایی یا سایر کالاهایی که مورد مصرف روزانه دارند.
ج ـ کالا یا خدماتی که قیمت آنها توسط نوسانات بازارهای مالی تعیین می شود و خارج از اختیار تامین کننده است
د ـ کالاهای ساخته شده با مشخصات فردی مصرف کننده که به طور واضح جنبه شخصی دارند یا اینکه به دلیل طبیعت آنها نمی توانند بازپس داده شوند و یا اینکه به سرعت قابلیت فساد و خرابی دارند.
هـ ـ نوارهای صوتی و تصویری و نرم افزارهای رایانه ای بسته بندی شده که به وسیله مصرف کننده باز شده باشند.
و- روزنامه، نشریه و مجلات مطابق تعریف قانون مطبوعات
تبصره ـ سازمان حمایت مصرف کنندگان و تولید کنندگان موظف است فهرستی از مصادیق کالاها و خدمات مندرج در بند “ج ” این ماده را تهیه و ضمن نگهداری اطلاعات به صورت روزآمد، از طریق شبکه جامع اطلاع رسانی بازرگانی کشور و پایگاه اطلاع رسانی سازمان یادشده به آگاهی عموم برساند.
ماده ۲
خدمات مالی زیر، موضوع بند “الف” ماده (۴۲) قانون تجارت الکترونیکی خارج از شمول قواعد حمایت از مصرف کننده می باشد:
الف ـ خدمات مربوط به سرمایه گذاری
ب ـ خدمات بیمه ای
ج ـ خدمات سایر مؤسسات مالی و اعتباری
