مبحث دوم – در اجاره حیوانات   ماده ۵۰۷ در اجاره حیوان تعیین منفعت یا بتعیین مدت اجاره است یا به بیان مسافت و محلی که راکب یا محمول باید بآنجا حمل شود.     ماده ۵۰۸ در موردی که منفعت به بیان مدت اجاره معلوم شود تعیین راکب یا محمول لازم نیست ولی مستأجر نمی‌تواند زیاده بر مقدار متعارف‌حمل کند و اگر منفعت به بیان مسافت و محل معین شده باشد …

ادامه مطلب

فصل چهارم – در اجاره   ماده ۴۶۶ اجاره عقدی است که بموجب آن مستأجر مالک منافع عین مستأجره می‌شود.اجاره دهنده را موجر و اجاره کننده را مستأجر و مورد‌اجاره را عین مستأجره گویند.     ماده ۴۶۷ مورد اجاره ممکن است اشیاء یا حیوان یا انسان باشد.     مبحث اول – در اجاره اشیاء   ماده ۴۶۸ در اجاره اشیاء مدت اجاره باید معین شود و الا اجاره باطل است.   …

ادامه مطلب

فصل سوم – در معاوضه   ماده ۴۶۴ معاوضه عقدی است که بموجب آن یکی از طرفین مالی میدهد بعوض مال دیگرکه از طرف دیگر اخذ میکند بدون ملاحظه اینکه یکی از عوضین مبیع و دیگری ثمن باشد.     ماده ۴۶۵ در معاوضه احکام خاصه بیع جاری نیست.  

ادامه مطلب

فصل دوم – در بیع و شرط   ماده ۴۵۸ در عقد بیع متعاملین می‌توانند شرط نمایند که هرگاه بایع در مدت معینی تمام مثل ثمن را بمشتری رد کند خیار فسخ معامله را نسبت‌بتمام مبیع داشته باشد و هم‌چنین می‌توانند شرط کنند که هرگاه بعض مثل ثمن را رد کرد خیار فسخ معامله را نسبت بتمام یا بعض مبیع داشته باشد‌ درهر حال حق خیار تابع قرار داد متعاملین خواهد …

ادامه مطلب

فصل اول – در بیع مبحث اول – در احکام بیع   ماده ۳۳۸ بیع عبارت است از تملیک عین بعوض [به عوض] معلوم.     ماده ۳۳۹ پس از توافق بایع و مشتری در مبیع و قیمت آن عقد بیع به ایجاب و قبول واقع می‌شود. ‌ممکن است بیع بدادو ستد نیز واقع گردد.     ماده ۳۴۰ در ایجاب و قبول الفاظ و عبارات باید صریح در معنی بیع باشد.   …

ادامه مطلب