کتاب پنجم – در قسم   ماده ۱۳۲۵ در دعاوی که بشهادت شهود قابل اثبات است مدعی می‌تواند حکم بدعوی خود را که مورد انکار مدعی‌ علیه است منوط بقسم ‌او نماید.     ماده ۱۳۲۶ در موارد ماده فوق مدعی‌ علیه نیز می‌تواند در صورتیکه مدعی سقوط دین یا تعهد یا نحو آن باشد حکم بدعوی را منوط بقسم ‌مدعی کند.     ماده ۱۳۲۷ مدعی یا مدعی علیه در مورد ۲ …

ادامه مطلب

کتاب چهارم – در امارات   ماده ۱۳۲۱ اماره عبارت از اوضاع و احوالی است که بحکم قانون یا در نظر قاضی دلیل بر امری شناخته می‌شود.     ماده ۱۳۲۲ امارات قانونی اماراتی است که قانون آن را دلیل بر امری قرار داده مثل امارات مذکوره در این قانون از قبیل مواد ۳۵ و ۱۰۹ و ۱۱۰۰ و۱۱۵۸ و ۱۱۵۹ و غیر آن‌ها و سایر امارات مصرحه در قوانین دیگر.   …

ادامه مطلب

کتاب سوم – در شهادت باب اول – در موارد شهادت   ماده 1306 حذف شده است     ماده 1307 حذف شده است     ماده 1308 حذف شده است     ماده 1309 در مقابل سند رسمی یا سندي که اعتبار آن در محکمه محرز شده، دعوي که مخالف با مفاد یا مندرجات آن باشد به شهادت اثبات نمیگردد     ماده 1310 حذف شده است .   …

ادامه مطلب

کتاب دوم – در اسناد (مصوب هشتم آبانماه ۱۳۱۴)   ماده ۱۲۸۴ سند عبارت است از هر نوشته که در مقام دعوی یا دفاع قابل استناد باشد.     ماده ۱۲۸۵ شهادت‌ نامه سند محسوب نمی‌شود و فقط اعتبار شهادت را خواهد داشت.     ماده ۱۲۸۶ سند بر دو نوع است.رسمی و عادی     ماده ۱۲۸۷ اسنادی که در اداره ثبت اسناد و املاک و یا دفتر اسناد رسمی یا در نزد …

ادامه مطلب

جلد سوم – ‌در ادله اثبات دعوی   ماده ۱۲۵۷ هرکس مدعی حقی باشد باید آن را اثبات کند و مدعی‌ علیه هرگاه در مقام دفاع مدعی امری شود که محتاج بدلیل باشد اثبات امر بر‌ عهده او است.     ماده ۱۲۵۸ دلائل اثبات دعوی از قرار ذیل است: ۱– اقرار. ۲– اسناد کتبی. ۳– شهادت. ۴– امارات. ۵– قسم.     کتاب اول – در اقرار باب اول – در شرایط اقرار   ماده ۱۲۵۹ اقرار …

ادامه مطلب