بخش چهارم - آماده سازي براي خروج از زندان و مراكز حرفه آموزي و اشتغال
فصل نخست - فعاليتهاي مددكاري
ماده 237
براي تسهيل بازگشت محكومان به زندگي عادي بايد در حفظ روابط و علايق خانوادگي آنان اهتمام لازم به عمل آيد به همين منظور مددكاران اجتماعي در مراكز حرفه آموزي و اشتغال و زندان ها موظفند به طور منظم با محكوم در تماس بوده، با جلب اعتماد وي در رفع مشكلات و تأمين احتياجات مادي و معنوي او و خانواده اش به وسيله دواير مربوط و در نتيجه در ايجاد روابط حسنه با خانواده و تحكيم مباني آن مؤثر و مفيد واقع شوند.
تماس ساير مأموران زندان با خانواده محكوم ممنوع و موجب تعقيب انتظامي يا اداري است.
تبصره ـ ارتباط با خانواده محكوم توسط مددكار الزاماً با هماهنگي و اطلاع رييس زندان خواهد بود.
ماده 238
از جمله وظايف زندان آماده نمودن محكومان براي بازگشت به محيط خارج از مؤسسه يا زندان مي باشد. انجام اين وظيفه به عهده مددكاري و به موجب آيين نامه اجرايي مددكاران اجتماعي است.
ماده 239
اجراي احكام زندان موظف است آخر هر هفته اسامي محكومان را كه دو ماه به پايان محكوميت آنان باقي مانده است تهيه و به قسمت رسيدگي و مددكاري تسليم نمايد و اداره مراقبت بعد از خروج يا همكاري با كمك انجمن حمايت از زندانيان، انجمنهاي خيريه و اداره هاي مربوط به مشاغل وزارت كار و امور اجتماعي نسبت به محكوماني كه مأوي و شغلي ندارند دست كم تا سه ماه پس از آزادي از زندان حمايت مادي و معنوي بعمل مي آورند.
ماده 240
در مورد محكومان بي بضاعت كه پس از آزادي از زندان مي خواهند به موطن خود مراجعت نمايند بايستي رييس زندان پيش بيني هاي لازم را به عمل آورده موجبات اعزام آنان را به مقصد موردنظر فراهم سازد. هزينه سفر آنها به وسيله زندان يا انجمن حمايت از زندانيان تأمين و پرداخت خواهد شد.
ماده 241
محكومان بيمار و بي بضاعتي كه در حال بيماري آزاد مي شوند مي بايستي بوسيله انجمنهاي حمايت از زندانيان تا حصول بهبودي و توانايي انجام كار مورد حمايت قرار گيرند و چنانچه از كارافتاده يا معلول باشند با توجه به امكانات انجمن و بر اساس مقررات از آنها حمايت شود.
ماده 242
مسئولان و كاركنان واحد بازپروري به طور مستمر با محكومان در تماس بوده ضمن تعليم مباني عقيدتي اسلام و تبليغ و راهنمايي صحيح نسبت به تهذيب و تزكيه نفس و تحكيم مباني اخلاقي و الفت آنان به اخلاق اسلامي و علاقه آنان به زندگي سالم و عمل صالح اقدام نموده و در حل مشكلات روحي، تسكين دروني و ايجاد اميد به اصلاح و زندگي صحيح آنان به منظور بازگشت به جامعه و ادامه زندگي سالم اجتماعي تلاش نمايند اجراي برنامه هاي مذهبي و نماز بر عهده كاركنان يا نمايندگان اين واحد است.
